Mniejszemu promieniowi wykopu Ri odpowiada większy spadek zwierciadła wody w miejscu przecięcia ze skarpą wykopu, a więc i większe ciśnienie spływowe. Wiadomo, że przekroczeniu pewnej wartości ciśnienia spływowego następuje naruszenie struktury gruntu i wówczas spływająca po skarpie woda powiększa swoje erozyjne działanie. Ponieważ spadek zwierciadła wody zależy również od współczynnika k, można wyciągnąć wniosek, że dopuszczalne zagłębienie poniżej zwierciadła wody gruntowej wykop ów z powierzchniowym ujęciem wody gruntowej, przy określonym dopuszczalnym naruszeniu struktury podłoża, zależy od współczynnika k oraz od wymiarów i kształtu wykopu. Im mniejsze k, mniejsze pole powierzchni wykopu i bardziej wydłużony kształt wykopu, tym dopuszczalne jego zagłębienie poniżej zwierciadła wody gruntowej jest mniejsze. Dotychczas brakuje norm, które określałyby zależność dopuszczalnego zagłębienia wykopu od wyżej wymienionych czynników. Read the rest of this entry »

Całki wyznacza sie osobno dla tych odcinków, na których D const i sumuje się obejmując obliczeniem całą ramę. Wyrażenie w nawiasach oznacza różnicę wartości iloczynów rzędnych XI na końcach każdego odcinka. Wyraz wolny G(y) w równaniu różniczkowym zależy od rodzaju obciążenia oraz wybranej funkcji z(x) i oznacza pracę wirtualną wszystkich obciążeń zewnętrznych przypadających na wyciętą ramę poprzeczną na przemieszczeniu w ll(z), zatem p (zy) z (x) dx=f płda+ Wzory na uogólnione (całkowe) momenty oraz uogólnione siły poprzeczne mają postać: Przemieszczenia wraz z ogólnionymi wielkościami My, Qy, umożliwiają obliczenie stałych całkowania, stosowanie do warunków brzegowych występujących na poprzecznych krawędziach układu (y O, y 1). Warunki brzegowe są spełnione jedynie w postaci całkowej. Rozwiązanie różniczkowego równania problemu z czterema znanymi warunkami brzegowymi (po dwa na każdym brzegu) daje rozkład funkcji W(v) w kierunku podłużnym, a tym samym wyznacza równanie y). Read the rest of this entry »

Proces fermentacji osadów odbywa się w dolnej komorze, przy czym gazy powstające przy fermentacji unoszą się w górę i są odprowadzane specjalnym przewodem poza osadnik. W celu uniemożliwienia zetknięcia się ścieków świeżych z gazami gnilnymi, jedna ze ścian koryta, tworząca szczelinę, jest nieco wysunięta w dół. Górna część komory fermentacyjnej za tą ścianką koryta jest komorą gazową. Ścieki przepływają tylko o przez komorę przepływową i nie stykają się z osadem fermentacyjnym i powstającymi gazami gnilnymi. Ścieki pozostają w stanie świeżym, a stąd nazwa tego typu osadników. Read the rest of this entry »

Doły chłonne. Jeśli ścieki były oczyszczone w osadnikach gnilnych, to jako dalszy etap oczyszczania można stosować filtrację podziemną w postaci dołów chłonnych. Ilość ścieków odpływająca z poszczególnych budynków lub bloków kierowana z osadników gnilnych na doły chłonne, może przy liczbie mieszkańców do 50, dochodzić do 5000 l/dn. Doły chłonne można stosować wówczas, gdy innych sposobów usuwania ścieków ze względu na warunki miejscowe nie można zastosować. Stosowanie dołów chłonnych powinno być uzgodnione z Państwową Inspekcją Sanitarną. Read the rest of this entry »